حالا حکايت قندون و ترکموني که Blessing in disguise (توفيق اجباري) شد!
آقايون خانوما!
داشتم سيستم کامنتها مو درست ميکردم که نميدونم چه ترکموني زدم اينجوري شد!
ولي فکر که کردم ديديم همچين بدي هم نشد!
۴ تا حرف تايپ کردم ۱۵ تا کامنت بهم دادين!
منم ديدم مشتريام زيادي پر و پا قرصن گفتم خودمو چس کنم!
اينجوري مجبوريد که زود به زود و بيشتر اينظرفا پيداتون شه وگرنه متنهاي (گه-ر) بار منو از دست ميدين!
البته منم شايد مجبور شم دوباره بنويسم!
زود باشين بخونين تا نمره چشمتون نرفته بالاي ۳۰۰!
از گهي که زدم کلي خوشم اومده...يا به عبارت خودموني تر:
هميني که هست!