حالا حکايت قندون و سنبه پرزورش و
بشکن بشکنه ولي نميشکنه... داره نازش ميکنه!

اونوقت بهم ميگه عشق!
بهش ميگم...يا امام زمان ...خيلي وقته اسمشم نشنيدم...جون هرکي دوست داري ما يکي رو بيخيال شو...آهان يادم اومد تعريفش اين بود:
عشق آنست که به گوز بند است و به چس پيوند!
پس به هر نفس اندرش ممد جان است و مفرح ذات!
اي که سگ زرد بريند بر قبر مرد قدر شناس!

بهم ميگه زندگي!
بهش ميگم ... اي بد نيست... ديشب نصفه شبي تشنش شد بلند شد بره آب بخوره تلنگش در رفت... تا صبح از صداي خنده خودش خوابش نبرد... اينه که الان خوابش مياد!

بهم ميگه انار ساوه!
بهش ميگم توت فرنگي!

بهم ميگه قورمه سبزي دوست داري؟
بهش ميگم اينقدر که يه بار يچه که بودم از بالاي ميز ناهار خوريمون با مخ شيرجه زدم تو ديگي که مامانه گذاشته رو زمين که خنک شه...آخه من عاشق هرچي بشم دوست دارم با مخ شيرجه بزنم وسطش...بعد از اينکه مامانه تميزم کرد بلا فاصله رفتم بالاي همون ميز و دوباره پريدم تو ديگ...اما ايندفه با کون...آخه من اگر خيلي عاشق بشم فرق بين سرم رو با کونم نميدونم!

بهم ميگه چقدر خوب ميشه اگر دست پخت منو بخوري!
بهش ميگم همينکه دستت بوي پياز بده براي من کافيه... من فقط يه بهانه لازم دارم که دستاتو نزديک لبهام بيارم!

بهم ميگه الا و لله برام بايد آواز بخوني.
بهش ميگم فقط به يه شرط...اونم اينکه فقظ تا هر وقت دلت خواست برات بخونم...!

بهم ميگه چرا دلت گرفته؟
بهش ميگم ميترسم خدا آخرشم اوني رو که ميخواستم بهم نده!
بهش ميگم ديگه خسته شدم از بس خايه مالي اوستا کريمو کردم!
اگر بدونه که لياقت چيزي رو که ميخوام رو دارم و بهم ندتش گور باباي همه هم کرده...
منم از اين به بعد خار و مادر آدم با لياقت و بي لياقت رو با يه چوب نوازش ميکنم...

بهم ميگه ديگه بگو!
منم که زبونم بند اومده بود بررررر برررررر نيگاش کردم!
محکم بغلش کردمو داشتم به لحظه اي فکر ميکردم که سوار هواپيماي من شد...
نمدونم فهميد که چقدر اندازه بود برام يا نه!

پس آنگاه بعد از هر نظر در هر دو چشم زيبا پيشاني را دو بار به خاک عشق بفرسا...
خدا را شکر گو...یه آفرين هم بگو...
سينه رو صاف کن...شراب قرمزتو با جعبه سيگارت بردار...دمپايي لا انگشتيت رو بپوش...سيگارو روشن کن و راه بيوفت برو روي چمنهاي بغل خونت بشين...
بعد از قلپ سوم و پک دوم... وقتي سرماي چمن داشت با لمبر کونت الفت ميگرفت...
به خودت بگو...

جناب آقای غاظ غاظ لوله مثل اينکه دوباره سنبه پر زورتو کش رفتن ...
وقتي محو چشماش بودي...
آخرين کسي که سنبه پر زورتو ديده ميگفت هنوز داشته خون رو به مغزت پمپ ميکرده...
خوبيش اينه که به تخمتم نيست که کجا بردنش... ميدوني که اگر بشکوننش هم اهميت نميدي...خوشيت به اينه که طرف با سنبه پر زورت سرگرمه و خوشحال...

تازه ميفهمي وقتي آقاي هاپو به خانم هاپو ميگفت‌:
«شما خوش باش...منم خوشم به خوشی شما» منظورش چي بوده...

هميني که هست...

حالا حکايت قندون وهنگ اوور!

نکاتي چند پيرامون نوشيدگي

۱-در حالت مستي سعي کنيد چيزي رو توجيه نکنيد.
مثلا: مسواکم رو نيوردم، بايد برم خونه بخوابم!
هرچي بهتون گفتن بگين چشم...
آخه بچه ها خير شمارو ميخوان!

۲-قبل از به دهن بردن ليوان حتما توش رو نگاه کنيد.
ممکنه يکي توش ته سيگارشو خاموش کرده باشه!

۳-قبل از روشن کردن سيگار سر و تهش رو حتما چک کنيد!
کشيدن فيلتر مضررات زيادي داره مثل:
-قمپز محکم زير حدقه چشم...
-بواسيل در گلو...
-قارپيچ زدن لوز المعده...
-سوزکش شدن بصل النخاع...

نکته.
اگر چشمتون در اون حالت خوب نميبينه عيب نداره ...به جاش با زبون فيلتر رو لمس کنيد...اگر زبر تر از معمول بود اميد وار باشين که هنوز روشن نکرده باشينش!

۴-اميد رو هيچ وقت از دست ندين!

در اين باب باز هم کيبرد فرسايي خواهم کرد.

حالا حکايت قندون و داستان کهنش با فمينيسم!

با عرض تبريک خدمت همه خانومهاي وطني به خاطر جايزه صلح نوبل!
مخصوصا اونايي که هنوز نگرانن و احساس بي تفاوتي برشون نداشته...
شيرين عبادي ،فعال سياسي بود نه منفعل سياسي!

جناب آقای چوپون خامه فروش!
خوشت اومد؟
نيومد؟
چرا؟
درد ميکنه؟
سوزش هم داره؟
آخ آخ ميدونم حتما خونم مياد!
عيب نداره...بزرگ ميشي يادت ميره... يعني همه يادشون ميره!

جناب آقای مملي خاتم باز!
پاشو عمو جون!
بازم توپ توزمين ماست!

حالا حکايت قندون و قهوه صبح!

جلوي پنجره اتاق محل کارم يه پنجره هست...
ازتوي پنجره ...اون دور دورا يه تپه معلومه که روش عين مخمل صافه!...
روي اون تپه فقط يه درخت وجود داره تنهاي تنها!
امروز که داشتم قهوه مو جلوي پنجره ميخوردم به اين فکر کردم که آقاي تپه و خانوم درخت چقدر همديگرو بايد دوست داشته باشن که تمام طول روز اينجوري تو بغل همديگه باشن و به هم نيگاه کنن و از هم ديگه سير نشن...
مطمئنم اگر اينحوري نبود سالها پيش درخته رفته بود به سرزمين سبز شمالي و سر کارگر شده بود و تپه هم الان داشت تو اداره ماليات بر درآمد کار ميکرد!

حالا حکايت قندون و ترکموني که Blessing in disguise (توفيق اجباري) شد!

آقايون خانوما!
داشتم سيستم کامنتها مو درست ميکردم که نميدونم چه ترکموني زدم اينجوري شد!

ولي فکر که کردم ديديم همچين بدي هم نشد!
۴ تا حرف تايپ کردم ۱۵ تا کامنت بهم دادين!
منم ديدم مشتريام زيادي پر و پا قرصن گفتم خودمو چس کنم!

اينجوري مجبوريد که زود به زود و بيشتر اينظرفا پيداتون شه وگرنه متنهاي (گه-ر) بار منو از دست ميدين!
البته منم شايد مجبور شم دوباره بنويسم!

زود باشين بخونين تا نمره چشمتون نرفته بالاي ۳۰۰!
از گهي که زدم کلي خوشم اومده...يا به عبارت خودموني تر:
هميني که هست!